( تحصیلات : فوق دیپلم ، 20 ساله )

باسلام بسسسسسسیارفوری من تمام سعیم رامی کنم که ازکسی غیبت نکنم ولی بعضی مواقع نمی شودمثلاهمین دیروز دلم واقعاازکسی شکسته بود وبه غرورم برخورده بودومجبورشدم هرانچه راکه ان طرف درمورد ماگفته به مادرم بگویم تااگاه شوندودیگرپدرم که بسیارساده است از ان شخص درخواست کمک نکندکه باحرفهایش مارابیازارد.قضیه ازاینجاست که مامی خواهیم اسباب کشی کنیم وچون برادری ندارم پدرم از ان شخص کمک خواسته و...من بارها به پدرم گفته بودم که از کسی کمک نخواهدخودمان ازپس کاربرمی اییم ولی او ...به همین دلیل چون شنیدم ان شخص چه گفته بسیارناراحت شدم وبغضم گرفت ونتوانستم به مادرم نگویم ایامن گناه کردم از دیشب دچارعذاب وجدان شدم می گویم کاش نمی گفتم ازطرفی هم اگر نمی گفتم پدرم بازاز اودرخواست کمک می کرد من چه کنم؟باتشکرفراوان


مشاور (hassan najafi)

خواهر گرامی البته خوب است که انسان عیوب دیگران را بپوشاند تا کار خدایی انجام داده باشد اما اگر ممکن است که گفتن یک حقیقتی نیاز باشد و راهگشا باشد که انسان بتواند بهتر تصمیم بگیرد و انتخاب کند اشکال ندارد . خواهر گرامی کمک گرفتن از افراد معتمد اشکال ندارد و شما نباید ناراحت بشوید . موفق باشید .